Kıbrıs, Afganistan vatandaşlarına sığınma hakkı vermeyi reddetmeye başladı

“Dünyanın Endüstriyel İşçileri” (IWW) adlı örgütün Kıbrıs şubesi, Kıbrıs makamlarının en az 15 Afganistan vatandaşına sığınma hakkı vermeyi reddettiğini açıkladı. Bu durum, Kıbrıs’ın Afganistan’ı fiilen “güvenli ülke” olarak değerlendirmeye başladığını gösterebilir. Oysa Taliban 2021’den bu yana yönetimi elinde tutuyor. IWW’ye göre, Taliban’ın iktidara gelişinden bu yana Afganlara yönelik bu tür kitlesel reddedilmeler ilk kez yaşanıyor.

Örgüt, daha önce Afgan vatandaşlarının adada genellikle sığınma hakkı aldığını belirtiyor. Şimdi ise başvuruları reddedilen kişilere 2025 Temmuz ayı sonuna kadar karara itiraz etme hakkı tanınıyor. Temyiz süreci 1000 ila 2000 euro arasında değişen bir maliyet gerektiriyor, ancak yasal yardım yoluyla bu masrafların bir kısmı karşılanabiliyor.

Etkilenenler arasında, Afganistan’da işçi hakları için mücadele eden ve IWW’ye göre Taliban tarafından zulme uğrayan, takma adı Abed olan bir IWW sendika aktivisti de bulunuyor. Ailesi, sınır dışı edilmesi durumunda ciddi bir tehdit olduğunu belirtiyor.

IWW, bu retleri Kıbrıs hükümetinin göçmenlere yönelik sert politikalarının bir parçası olarak nitelendirdi ve ülkenin yüksek sınır dışı etme oranına sahip olmasıyla bilindiğini hatırlattı. Örgüt, temyizleri desteklemek için bir bağış kampanyası başlattı ve Abed ile diğer başvuru sahiplerinin davaları kazanma şansı olduğunu savundu.

Ayrıca IWW, bu yeni uygulamanın siyasi bir hamle olabileceğini düşünüyor: Devlet, sığınma hakkını yalnızca temyiz başvurusu yapabilecek maddi güce sahip kişilere tanırken, geri kalanları sessizce sınır dışı ediyor.

2021’den bu yana Taliban, Afganistan’da kadınların haklarını ve özgürlüklerini kısıtlamaktadır. Bu durum, BM ve insan hakları savunucuları tarafından da teyit edilmiştir. Kıbrıs, 2022 yılında bu ülkedeki kadınların eğitim ve çalışma hakkının yasaklanmasını kınamıştır.

2023 yılında Cumhurbaşkanı Hristodulidis’in göreve gelmesinden bu yana Kıbrıs, 18.000’den fazla göçmeni sınır dışı etti. Geri gönderme oranı, yeni gelenlerin sayısını %179 oranında aşarak AB’deki en yüksek oran oldu ve bu durum insan hakları örgütlerini endişelendirdi.